Wikkelen en afwikkelen, het touw zo strak gespannen dat het snijdt of snerpt als je het horen kan. We rollen naar elkaar en van elkaar. Lachen, huilen, knuffelen, knijpen, piepen en hijgen en tegelijk is er de afgesloten kamerdeur, het gekoelde avondeten en de versleten bank. In het werk verbeelden en verklanken we onze beklemming en beschutting.
Joke van Vliet 